ما پیش از آن که تشنه شده باشیم، نوشیده ایم. و پیش از آن که به اشتها آمده باشیم و با سؤال ها گلاویز شده باشیم خود را تلنبار کرده ایم، و پیش از آن که به معناها دست یافته باشیم به کلمه ها رسیده ایم... و این است که باد کرده ایم و با آن که زیاد داریم، مریض و بی رمق هستیم. و به امتلاء ذهنی و پرخوری فکری دچار شده ایم.
(عین.صاد)
وقت برای زیاده گویی نداریم...
